My Boy Morrie

At last! after a year and 5 months nakita ko rin ulet ang dear baby ko. I miss Morrie so much itinago ko lang ke TL at Eds and tears of joy kasi nahihiya ko pero sobrang saya ko nong nakita ko ulet si Morrie halos mangiyak-ngiyak ako sa sobrang tuwa! I can't believe it, nong umalis ako sa Palawan pabalik ng Manila to work 8 months palang si Morrie at hindi pa siya naglalakad tapos nong nakita ko siya pagbalik ko tumatakbo na siya! WOW! at ang ingay-ingay niya sobra! Nag-aaral palang siya mag-salita kc nga kaka-two niya palang pero madaldal na siya nakakatuwa...Sobrang nagbonding talaga kami hindi ko siya binibitiwan gusto ko palagi kami magkasama. Ang sarap ng feeling pag kasama mo ang anak mo parang ayoko no siya iwan palagi ko siya namimiss. Hindi ko na alam sasabihin ko basta...Mahal na Mahal kita Morrie! I'm working hard para sa'yo!